اتیلن:
این هورمون که هورمون پیری نام گرفته است معلوم شده است که بصورت گاز اتیلن در بافتهای گیاهی شناخته شده و مانع از رشد ریشه و ساقه گردیده و پیری و ریزش برگهای را تسریع می کند

و از طرفی نمو جوانه های جانبی را به تاخیر انداخته و اصولا همه صفات خاص یک هورمون را دارا می باشد اتیلن در شرایط عادی یعنی درجه حرارتهای معمول بصورت گاز است و با توجه به اینکه خواص معینی از خودشان نشان می دهد اتیلن همچنین ممکن است از گیاه خارج شود و رشد و فعل انفعال های فیزیولوژیکی گیاهان مجاور را تحت تاثیر قرار دهد و برخلاف سایر هورمونهای گیاهی که در نقاط خاصی تولید می شوند این هورمون به صورت موضعی در هر نقطه ای از گیاه ممکن است تولید شود و حرکت آن در داخل بافتها بصورت انتشار گاز می باشد و تحت تنش های فیزیکی در قسمتهای زیادی از

گیاه ساخته می شود .

 (حسین لسانی و مسعود مجتهدی 1384،حسین لسانی و مسعود مجتهدی سال 1386، دکتر مرتضی خوشخوی 1383)

همچنین اتیلن مولکول کوچک و گازی شکل است.کوچک بودن اندازه مولکولی و شکل گازی اتیلن آن را هم از نظر شیمیایی و هم از نظر فیزیولوژیک از دیگر فیتوهورمون ها متمایز می سازد. نحوه انتشار اتیلن در بافتهای گیاهی غیر فعال است چون به صورت یک گاز فرار است نیازمند سیستم های دقیق انتقال و سمیت زدایی نیست . بیشترین غلظت اتیلن در میوه های کلایمتریک مشاهده می شود. میوه های کلایمتریک میوه هایی می باشند که دارای نقطه اوج رسیدگی هستند و رسیدن آنها با تولید اتیلن همراه است . دراین میوه ها قبل از رسیدگی شدت تنفس افزایش می یابد.

میوه های کلایمتریک ( سیب، گلابی، زردالو، انجیر) گوجه فرنگی، موز، آلو.

اتیلن تا حدودی در سرتاسر گیاه مثل برگها، ساقه ها ، گل ها، میوه، دانه ها وجود دارند. اتیلن طیف وسیعی از فعالیت ها را از مرحله جوانه زنی تا مرحله پیری نشان می دهد. اتیلن بعضی از فرایندها را شتاب می دهد و بعضی از فرایندها را کند می کند . استفاده از هورمون 2,4-D نوعی اکسین میزان اتیلن را در گیاه تا 50 برابر افزایش می دهد. اتیلن عامل اصلی بسیاری از عکس العملهای گیاه به اکسین است .

عموما تولید زیاد اتیلن در بافتهایی که تحت تاثیر تنش قرار گرفته اند و همچنین در گیاهچه های جوان دیده می شود .